Μας το διαφημίζανε καιρό. Όχι στις τηλεοράσεις ή στα περιοδικά, αλλά τα συνοικιακά μαγαζάκια. Το είχανε πάρει πολύ ζεστά και όλα τα μαγαζιά συμμετείχαν. Το μαγαζί με τα παιχνίδια οργάνωσε εργαστήρι κατασκευής φαναριών, το μαγαζί με τα είδη ζώων είχε βάλει τροφή για πουλάκια σε σακουλάκια και τα μοίραζε στα παιδιά, μία από τις pub είχε αναλάβει το ρόλου του πανδοχείου όπου αρνήθηκε την Παναγία, τα ζώα τα είχαν φέρει, προσφορά μίας γειτονικής φάρμας, το καφέ της περιοχής έβαλε τους χυμούς και τα παραδοσιακά γλυκά για το τέλος της εκδήλωσης. Ο λόγος για την πραγματικά πολύ αστεία εκδοχή της γέννησης του Χριστού. Η ιδέα ξεκίνησε από μία από τις εκκλησίες της περιοχής η οποία έχει βάλει στόχο να μεταδώσει ό,τι Χριστιανικό σε απλή και δραματική μορφή στα παιδιά. Έχω ακούσει ότι κάνουν πολλά, αλλά αυτό ξεπέρασε τις πόρτες της εκκλησίας!

Κι επειδή όπου γάμους και χαρά τσούπ εμφανιζόμαστε κι εμείς, αποφασίσαμε να πάμε. Για την ακρίβεια όλοι όσοι ξέρω στην γειτονιά θα πηγαίνανε! Δεν γινόταν να λείπουμε. Και κάπως έτσι ξεκίνησε έξω από την εκκλησία του St John, στο Blackheath η σιγκέντρωση.

Εδώ έξω από την εκκλησία η ομάδα μαζεύτηκε. Ο κύριος με το μαυρο καπέλο και την μωβ κορδέλα μας έδινε το πρόσταγμα και οδηγίες για τα τραγούδια που τραγουδούσαμε αλλά και μας διάβαζε την ιστορία.

Είχανε φτιάξει ένα μεγάλο αστέρι και όλοι το ακολουθούσαμε. Ανάμεσα από τα κάλαντα, οι μπροστινοί λέγανε “follow the star” και όλοι μαζί επαναλαμβάναμε.

Εδώ είναι η στάση στην pub όπου αναπαραστούσε το πανδοχείο εκείνης της εποχής. Η ιδιοκτήτρια βγήκε έξω και αφού την ρώτησε ο “Ιησούς” αρνήθηκε να του ανοίξει την πόρτα. Το κοινό εντέδρασε με φωνές. Είχε πολύ πλάκα που όλοι μαζί συμμετείχαμε.

Τα φαναράκια που είχανε φτιάξει τα παιδιά είχαν πολύ ενδιαφέρον. Ήταν όλα με την τεχνική papier mache και είχαν διάφορα χρώματα και σχήματα. Μέσα είχαν βάλει φωτάκια LED αντί για κεράκια.

Εδώ μία ακόμα στάση για να δούμε τους βοσκούς και να παίξουν κι εκείνοι το ρόλο τους. Το πλήθος χειροκροτούσε γιατί μέσα στους μάγους ήταν ο ιδιοκτήτης του fish and chips και ο μανάβης της περιοχής μας.

Από την άλλη πλευρά του κτιρίου ξεπρόβαλαν ξαφνικά οι άγγελοι! Μία εκ των οποίων ήταν διευθύντρια του δημοτικού σχολείου της περιοχής. Έβλεπες πολλά παιδάκια γύρω μας που την φωνάζανε με το όνομά της.

Κι αφού οι άγγελοι είπαν στους βοσκούς να συνεχίσουνε να ακολουθούν το αστέρι,  ακολουθήσαμε κι εμείς.

Έξω από την εκκλησία είχαν φέρει διάφορα ζώα και ενθαρύνανε τα παιδιά να τα ταΐσουν.

Το αστέρι μας οδήγησε μέσα στην εκκλησία όπου όλοι μαζί πια τραγουδίσαμε πολλά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Μας κεράσανε ζεστό κρασί, mince pies και ζεστή σοκολάτα για τα παιδιά.

Εδώ η “Παναγία” μας δείχνει τον όχι και τόσο νεογέννητο “Ιησού”.

Ακολουθήσαμε την εκδήλωση και αισθανόμουν πολύ περίεργα συναισθήματα. Από την μία η ζεστασιά αυτή την κοινότητας ήταν υπέροχη! Είναι βέβαια, και ο λόγος που αγαπώ πολύ αυτήν την περιοχή. Έχει πολύ ζεστή κοινότητα και όρεξη. Βρίσκουν χρόνο και οργανώνουν πάρα πολύ ωραίες εκδηλώσεις, οι περισσότερες δεν έχουν καθόλου Χριστιανικό χαρακτήρα. Αισθάνομαι πολλές φορές τυχερή που είμαστε εδώ και ειλικρινά θαυμάζω την ενέργειά τους!

Είδα πάρα πολλές οικογένειες που ξέραμε να συμμετέχουν είτε είναι Χριστιανοί είτε όχι. Οι συντελεστές είχαν πολύ χιούμορ. Δεν φοβόντουσαν να διακομωδίσουν την εκδήλωση. Η έγκυος φορούσε μια τεράστια κονκάρδα “baby on board”, όταν δε η Μαρία είπε στον Ιωσήφ ότι είναι έγκυος παίχτηκε σκηνή ζηλοτυπίας μπροστά στα μάτια μας με πολύ χιούμορ. Εμείς στην δικιά μας εκκλησία δεν έχουμε συνηθίσει να μιλάμε για τα Θεία με χιούμορ ή με απλότητα κι όλο αυτό με ξένισε. Προσπαθούσα να αναλύσω μέσα μου αν όλο αυτό μου άρεσε ή όχι. Νομίζω όμως, την απάντηση την πήρα από τον Αλέξανδρο. Ήταν τόσο έντονοι οι διάλογοι και η αναπαράσταση που συνέχεια έκανε ερωτήσεις. Έβλεπα στα μάτια του πόσο πιο πολύ καταλάβαινε την ιστορία από ότι μέσα από τα βιβλία ή τις δικές μου εξιστορίσεις.